monumenta.ch > Hieronymus > sectio 184 > . . . > sectio 13 > sectio 100 > sectio 80 > sectio 262 > sectio 240 > 18 > sectio 21 > . . . > sectio 4 > sectio 19 > sectio 117 > sectio 173 > sectio 22 > sectio 6 > sectio 44 > sectio 10 > 13 > sectio 27 > sectio 67 > sectio 24 > sectio 178 > sectio 14 > sectio 237 > . . . > sectio 75 > sectio 113 > 7 > sectio 40 > sectio 139 > 6 > sectio 53 > sectio 163 > sectio 62 > sectio 43 > sectio 3 > sectio 8 > sectio 155 > sectio 52 > sectio 9 > sectio 306 > 9
Ambrosius, Epistolarum classis I, 46, 8. <<<     >>> 10.

9.

1 Cum esset igitur in forma servi, humiliatus usque ad mortem, erat tamen in Dei gloria.
2 Quid ei igitur obfuit servitus? Servus autem factus legitur, quia legitur factus ex Virgine, et creatus in carne; omnis enim creatura servit, dicente Propheta: Quia universa serviunt tibi (Psal. CXVIII, 91).
3 Unde et Deus Pater ait: Inveni David servum meum, in oleo sancto unxi eum.
4 Ipse vocabit me: Pater meus es tu, Deus salutis meae.
5 Et ego primogenitum ponam eum (Psal. LXXXVIII, 27, 28); et in alio psalmo: Custodi animam meam; quoniam sanctus sum: salvum fac servum tuum (Psal. LXXXV, 2); et infra in eodem psalmo: Da potestatem puero tuo, et salvum fac filium ancillae tuae (Ibid., 16).
6 Congessi enim Patris et Filii voces; ut ei non argumenta humana, sed divina responderent oracula.